![\"\"](\"https:\/\/www.ray-tron.com\/wp-content\/uploads\/2023\/04\/2023041010564349.jpg\")
De interne structuur van lithiumionbatterijen kan worden onderverdeeld in vier typen, afhankelijk van hun productiemethode: normale structuur, structuur met middenlipje, structuur met meerdere lipjes en gestapelde structuur. In een normale structuur hebben de positieve en negatieve elektroden slechts \u00e9\u00e9n lip, die zich aan \u00e9\u00e9n uiteinde van het poolstuk bevindt en door middel van wikkeling wordt gemaakt; bij een constructie met een centrale nok bevindt de nok zich in het midden van het poolstuk en wordt over het algemeen bewerkt door middel van laserreiniging, intervalcoating, tape-plakken, enz. De interne weerstand van de batterij is klein en de snelheidsprestaties zijn goed; Bij een poolschoen met meerdere nokken zijn er meerdere nokken aanwezig. De positie van de nokken varieert afhankelijk van het ontwerp. De batterijweerstand is kleiner en de batterijprestaties zijn beter; Bij een gelamineerde batterij wordt het poolstuk in een specifieke vorm gesneden en gemaakt door de positieve en negatieve elektroden afwisselend te vouwen. In elke laag bevindt zich een lipje en de batterij met deze structuur levert de beste prestatie.<\/p>\n
1. Lug-centrumstructuur<\/p>\n
De positie van het lipje heeft een aanzienlijke impact op de interne weerstand en de snelheid van lithium-ionbatterijen. Wanneer het lipje zich in het midden van de positieve en negatieve elektroden bevindt, zijn de interne weerstand en de snelheidsprestaties van de batterij het beste. De prestaties komen dan dicht in de buurt van die van batterijen die zijn geproduceerd met behulp van het stapelproces. De onderstaande afbeelding toont een vergelijking tussen de centraal geplaatste structuur van de paalnok en de normale structuur. Bij de normale constructie bevindt de poolnok zich aan \u00e9\u00e9n uiteinde van het poolstuk, terwijl de centraal geplaatste poolnok zich in het midden van het batterijpoolstuk bevindt.<\/p>\n
De onderstaande tabel toont het prestatieverschil tussen de twee structuren. De inwendige weerstand en de gelijkstroomweerstand (DCR) van de batterij bij hetzelfde model met de middenlipstructuur en de normale structuur zijn behoorlijk verschillend. De inwendige weerstand van de normale structuur bedraagt 30 m\u03a9, terwijl de inwendige weerstand van de structuur met het middenlipje slechts 17 m\u03a9 bedraagt. De DCR van de normale structuur onder de laadstatus van 50% bedraagt 56,6 m\u03a9, terwijl die van de center-tab-structuur 47,4 m\u03a9 bedraagt. Wat de prestaties van de batterij betreft, is er bij lage snelheden weinig verschil tussen de twee, maar er is wel een significant verschil bij hoge snelheden. De nok van de centraal geplaatste constructie bevindt zich in het midden van het paalstuk. Tijdens het ontladingsproces diffunderen elektronen van het midden naar beide uiteinden. Als de stroomsterkte klein is, is het vermogen van de drager om elektronen door te laten voldoende. Bij een hoge snelheid is het aantal elektronen echter te groot en raakt het kanaal geblokkeerd, wat resulteert in slechte prestaties bij een hoge snelheid. Tegelijkertijd genereert het poolstuk ook hitte, wat resulteert in slechte cyclusprestaties.<\/p>\n